Ik ben mijn verhaal kwijt

Ik hik er weer tegenaan. Ik wil zoveel vertellen maar kom maar niet op de woorden. Ik ben mijn verhaal kwijt. Ik maak grote stappen vooruit en tegelijkertijd verkramp ik. Inmiddels herken ik de fase waar ik in zit, ik heb het afgelopen anderhalf jaar al een paar keer meegemaakt. En het is een fase waar ik doorheen moet om de volgende stap te kunnen maken.

Ik sta op een tweesprong

En het voelt als een bekend kruispunt in mijn leven. De afgelopen anderhalf jaar heb ik mezelf keer op keer uitgedaagd, ben ik gegroeid en heb ik nieuwe hoogtes bereikt die ik me voorheen niet had kunnen voorstellen. Toch is daar altijd die ene barrière die me tegenhoudt zodra ik denk aan de volgende stap: angst voor het onbekende.

Het is een contradictie

Hier sta ik, met een helder beeld van waar ik vandaan kom en een vage glimp van waar ik naartoe wil. Het is niet dat ik geen dromen of doelen heb – integendeel, ze liggen als kostbare schatten diep binnenin me te wachten om ontdekt te worden.

Maar telkens wanneer ik een stap richting die schatten wil zetten, grijpt de twijfel me bij de keel. Wat als de weg voor me vol obstakels is? Wat als ik faal? Wat als ik alles wat ik tot nu toe heb bereikt, op het spel zet?

Misschien herken je het wel – die innerlijke strijd tussen de drang om vooruit te gaan en de angst om het vertrouwde terrein te verlaten. Het is alsof we gevangen zitten tussen twee uitersten: de hunkering naar groei en de comfortzone die ons zo veilig en bekend lijkt. Maar zoals ik keer op keer heb geleerd, ligt de ware groei juist buiten die comfortzone, in het gebied waar we onzekerheden onder ogen moeten zien en nieuwe wegen moeten inslaan.

Loslaten van het vertrouwde

En dus, terwijl ik mijn innerlijke gevecht erken, besef ik dat de volgende stap hand in hand gaat met het maken van keuzes en het loslaten van het vertrouwde. Het is een kwestie van loskomen van hetgeen ik ken, van het achterlaten van mijn comfortabele cocon om mijn vleugels volledig uit te kunnen slaan. Maar oh, wat is dat makkelijker gezegd dan gedaan.

Terwijl ik dit schrijf, begin ik me echter te realiseren dat het niet gaat om het uitzetten van de angst, maar om het accepteren ervan als een natuurlijk onderdeel van mijn proces. Angst is mijn signaal dat ik iets belangrijks nastreef. Het is een teken dat ik mijzelf uitdaag om te groeien en mijn eigen grenzen te verleggen.

Mijn tussenstation

Dus ja, ik bevind me in een fase waarin ik opnieuw die twijfel voel knagen. Maar ik herinner mezelf eraan dat deze fase niet permanent is. Het is een tussenstation op mijn reis naar grotere hoogten. Ik moet mezelf toestaan om onzekerheden toe te laten, om vragen te stellen en om te omarmen dat de weg naar vooruitgang niet altijd recht en duidelijk is. Het is een kronkelig pad met hobbels en onverwachte bochten, maar het is ook het pad dat me zal leiden naar de ondernemer die ik wil worden.

Dus hier sta ik, klaar om die volgende stap te zetten, met mijn twijfels en mijn hoop in evenwicht. Ik adem diep in, omarm de onzekerheid en zet voorzichtig één voet voor de andere. De weg zal zich voor me ontvouwen terwijl ik ga, en ik ben vastberaden om door deze fase van verkramping heen te breken, wetende dat aan de andere kant mijn persoonlijke groei wacht. Want hoe angstig en twijfelachtig deze momenten ook mogen zijn, ze vormen de bouwstenen van mijn reis vooruit – een reis die de moeite waard is om te maken, ondanks de hindernissen die ik onderweg tegenkom. En zo vervolg ik mijn pad, wetende dat elke stap, hoe aarzelend ook, me dichter bij mijn doelen brengt.

Ik nodig jou uit om met me mee te gaan

Laten we samen de angst omarmen, de twijfels trotseren en de volgende fase van groei en transformatie omarmen. Want zoals ik heb geleerd, is het pas wanneer we ons ongemakkelijk voelen, dat we echt beginnen te leren, te groeien en te bloeien.

Wil jij de stap maken maar heb je technisch hulp en inzicht nodig om je online bedrijf beter, simpeler en efficiënter in te richten? Plan dan vandaag nog een afspraak met mij in via geasimons.nl/afspraak.